More

    Dokumentacja fotograficzna: Jerzy Nowakowski, Wystawa Rzeźby Plenerowej Merkury’67, 1967

    W latach 1967–1974 odbywały się w Poznaniu Wystawy Rzeźby Plenerowej Merkury. Trwające około miesiąca pokazy otwierano latem podczas Międzynarodowych Targów Poznańskich. Wśród zieleni przed Hotelem Merkury lub na pobliskich skwerach i ulicach artyści prezentowali projekty rzeźb, wskazując jednocześnie miejsce ich docelowej lokalizacji. Na przestrzeni ośmiu lat odbyło się sześć edycji wystaw współorganizowanych przez Sekcję Rzeźby poznańskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków, Biuro Wystaw Artystycznych, Międzynarodowe Targi Poznańskie i Prezydium Rady Narodowej Miasta Poznania.

    W pierwszej wystawie przed Hotelem Merkury, otwartej 12 czerwca 1967 roku i utrwalonej na serii fotografii Jerzego Nowakowskiego, wzięło udział trzynastu lub czternastu rzeźbiarzy należących do Sekcji Rzeźby poznańskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków. W sprawozdaniu z działalności Sekcji Rzeźby za okres od dnia 21 maja do dnia 11 października 1967 roku wymienieni zostali następujący twórcy: Anna Krzymańska, Anna Rodzińska, Jan Bakalarczyk, Jan Berdyszak, Julian Boss-Gosławski, Jan Jakób, Mieczysław Chojnacki, Benedykt Kasznia, Józef Kopczyński, Jerzy Sobociński, Józef Murlewski, Antoni Szulc, Ryszard Skupin oraz Jan Żok[1]. Na tablicy informacyjnej wystawy nie pojawiło się jednak nazwisko Jana Bakalarczyka, pośród prezentowanych rzeźb nie udało się także rozpoznać jego kompozycji.

    Kilka z prezentowanych wówczas rzeźb następnie ustawiono w różnych dzielnicach Poznania.  Król i królowa Juliana Bossa-Gosławskiego, obiekt dziś zaginiony, przez wiele lat stał przed zakładami WIEPOFAMA na Jeżycach. W Ogrodzie Botanicznym ulokowano znajdującą się tam do dzisiaj Parę pod parasolem (Zakochanych) Józefa Kopczyńskiego. Na ekspozycji obok pracy Bossa-Gosławskiego pokazywane były ułożone w trawie metalowe formy Jana Berdyszaka. Jedna z nich, duża, elipsoidalna Rzeźba homogeniczna znajduje się w kolekcji Muzeum Narodowego w Poznaniu. Na wystawie znalazły się także dwie prace Jerzego Sobocińskiego. Były to Duet i Mewy (Jaskółki), które stanęły następnie w Parku-Pomniku Braterstwa Broni i Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, inaugurując Poznańskie Spotkania Rzeźbiarskie na Cytadeli. Na fotografiach Jerzego Nowakowskiego widać także charakterystyczną postać Pierwotnego Anny Krzymańskiej, który na ramieniu dźwiga upolowanego zwierza, a także Wojownika Benedykta Kaszni, Cyklopa Mieczysława Chojnackiego oraz Gitarzystę Jana Żoka. 

    Anna Borowiec


    [1] Sprawozdanie z działalności Sekcji Rzeźby za okres od dnia 21 maja 1967 roku do dnia 11 października 1967 roku, APP, w: Sekcja rzeźby okręgu poznańskiego Związku Polskich Artystów Plastyków, zespół: Związek Polskich Artystów Plastyków. Zarząd Okręgu w Poznaniu, Archiwum Państwowe w Poznaniu, sygn. 53/1770/0/5/90.


    Sztuka Poznania