Autor: Krystyna Spisak-Madejczyk | Tytuł pracy: W tańcu, 1979
Rzeźbę W tańcu Krystyny Spisak-Madejczyk Spółdzielnia Mieszkaniowa Osiedle Młodych zakupiła po wystawie zorganizowanej we wrześniu 1978 roku w Galerii Pod Lipami. Prezentowano na niej miniatury propozycji rzeźb plenerowych przewidzianych do ustawienia na terenach zielonych winogradzkich osiedli mieszkaniowych. Konkurs zorganizowano w związku z planem ulokowania także w tej dzielnicy miasta rzeźb plenerowych, spośród których przetrwał jedynie pozbawiony głowy, metalowy Don Kichot, stojący na osiedlu Pod Lipami oraz betonowa grupa Rodzina, która jeszcze do niedawna niszczała na pobliskim osiedlu Kosmonautów (obecnie zdemontowana). Autorem planu ogólnego dzielnicy Winogrady był także prof. Jerzy Schmidt, główny projektant Rataj, z którym artyści konsultowali kwestie związane z rozmieszczeniem na tym terenie rzeźb plenerowych.
Obiekt W tańcu Krystyny Spisak-Madejczyk stanął w 1979 roku na Osiedlu Rzeczypospolitej, u zbiegu ulicy Łabędziej i Zamenhofa. Prawie dwumetrową, abstrakcyjną rzeźbę osadzono na wysokim postumencie w formie prostopadłościanu, który kontrastuje z owalną, kabłąkowatą bryłą. Syntetycznie opracowana forma przypomina kielich lub muszlę o ostrych, spiczastych krawędziach, która z każdej strony jawi się inaczej. Z zewnątrz wygląda jak zwijający się do wewnątrz kształt, ujęty w dynamicznym, łukowatym wygięciu.
Pracę umieszczono w pasie zieleni, co sprawia, że wiosną i latem otaczają ją bujnie kwitnące drzewa. Wtapiająca się w nie bryła rzeźby nabiera wówczas bardziej organicznego charakteru, przypominając rozkwitający pąk kwiatu.
Krystyna Spisak-Madejczyk (ur. w 1944 roku w Krakowie) – rzeźbiarka i fotografka. W latach 1963 – 1970 studiowała na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu w pracowni prof. Bazylego Wojtowicza. W 1881 roku artystka wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych.
Jest autorką czterech realizacji plenerowych, m.in. rzeźby Lot, która znajduje się przy głównym wejściu do Parku Tysiąclecia w Lesznie (1978), rzeźby plenerowej stojącej w Dziekanowicach (1981) oraz Zgierzu-Łodzi (1980) i Poznaniu (1979). We współpracy z Anną Chmurą stworzyła instalację artystyczną Underground Skies-Cloud Forest znajdującą się w nowojorskim metrze na stacji Kew Gardens. Praca była projektem Stowarzyszenia Artystów Polskich w Ameryce (PAAS), sponsorowanym przez Creative Stations Program. Swoje prace prezentowała na wystawach zbiorowych i indywidualnych w Polsce, Meksyku, Kanadzie, Francji, Włoszech, Niemczech, Słowenii, Szwecji, Danii i Stanach Zjednoczonych. Brała udział m.in w Międzynarodowym Biennale Rzeźby w Poznaniu (2002); National Association of Women Artists – 122rd Annual Exhibition, Audubon Society, Nowy Jork, USA (2011); Do not Leave the World as it is, Lublana, Słowenia (2013); w wystawie 2500 Światów, Dom Ciszy Międzynarodowego Domu Spotkań Młodzieży w Oświęcimiu (2014).
Jest członkinią licznych stowarzyszeń, m.in. NYSWA – The New York Society of Women Artists (Nowojorskie Stowarzyszenie Artystek) czy SECCA – Southeastern Center for Contemporary Art w USA (Południowo-wschodnie centrum sztuki współczesnej).
Zaprojektowała nagrodę II Nowojorskiego Festiwalu Filmów Polskich.
