Autor: Benedykt Kasznia | Tytuł pracy: Mały Dżokej, 1979
Mały Dżokej Benedykta Kaszni to jedna z pięciu rzeźb, które powstały w 1979 roku z okazji Międzynarodowego Dnia Dziecka na zamówienie Spółdzielni Mieszkaniowej Osiedle Młodych. Obiekt umieszczono na alei rzeźb zaprojektowanej przez prof. Jerzego Schmidta na osiedlu Lecha, przed blokiem nr 21–30. W pobliżu ustawiono także Podróż na ślimaku Anny Krzymańskiej i Misie Józefa Kaliszana. Planowano ulokować tam również podobną rzeźbę autorstwa Józefa Petruka Chłopiec na kogucie,której ostatecznie jednak nie zrealizowano. Wykonana ze sztucznego kamienia rzeźba Małego Dżokeja przedstawia chłopca dosiadającego osiołka lub koziołka.
Sylwetka zwierzęcia jest silnie zgeometryzowana, a w rogach koziołka można dopatrzyć się sterczących w górę oślich uszu. Przypomina ono zabawkę do ujeżdżania, ale też koziołek gimnastyczny, służący do wykonywania ćwiczeń, przeskoków i akrobacji. Mające formę płaskich powierzchni kończyny zwierzęcia tworzą kształt litery „V”. Wydłużone uszy czy też rogi są rodzajem uchwytu, którego zwykło się trzymać podczas jazdy. Ubrany w charakterystyczną czapkę z daszkiem chłopiec prezentuje nam swoje jeździeckie umiejętności, triumfalnie ujeżdżając zwierzę bez chwytania się go, z rozpostartymi w bok ramionami.
Rzeźbę odmalowano podobnie jak pozostałe obiekty stojące na alei na czerwono-ceglasty kolor.
Benedykt Kasznia (ur. 1927 r. Konin, zm. 2018 r. Poznań) – rzeźbiarz, specjalizujący się w małych formach rzeźbiarskich, rzeźbie plenerowej i monumentalnej. W 1949 roku ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu. W latach 1950–1955 studiował na Wydziale Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu w pracowni prof. Bazylego Wojtowicza i prof. Alfreda Wiśniewskiego, gdzie otrzymał dyplom w 1956 roku.Jego prace znajdują się w zbiorach, m.in. Narodowej Galerii Sztuki „Zachęta” w Warszawie, Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku.
Autor tablic pamiątkowych, rzeźb plenerowych i pomników, m.in. tablicy pamiątkowej Marii Konopnickiej w Kaliszu (1962); tablicy pamiątkowej Róży Luksemburg w Poznaniu (1966); Muzykantów i Spoczywającej w Kaliszu (1976); Łucznika w Poznaniu (1972); pomnika Harcerskiego przy ul. Bukowskiej w Poznaniu (1985); pomnika ku czci poległych w latach II Wojny Światowej w Parku Tadeusza Kościuszki w Gnieźnie (1985).
W 1982 roku wraz z Józefem Murlewskim zrekonstruował pomnik 15. Pułku Ułanów Poznańskich.
Otrzymał wiele nagród, m.in. II nagrodę w konkursie na pomnik Unii Telekomunikacyjnej w Genewie w 1966 oraz złoty medal na Biennale w Poznaniu w 1998 roku.
