Autor: Benedykt Kasznia | Tytuł pracy: Łucznik, 1972
Łucznik Benedykta Kaszni to jedna z dwóch pierwszych rzeźb, jakie stanęły na poznańskich Ratajach. Spółdzielnia Mieszkaniowa Osiedle Młodych zakupiła ją wraz z Zabawami Jerzego Sobocińskiego w 1972 roku po V Wystawie rzeźby plenerowej Merkury’72.
Obiekt, dziś już niestety nieistniejący, ulokowano na os. Piastowskim.
Benedykt Kasznia (ur. 1927 r. Konin, zm. 2018 r. Poznań) – rzeźbiarz, specjalizujący się w małych formach rzeźbiarskich, rzeźbie plenerowej i monumentalnej. W 1949 roku ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu. W latach 1950–1955 studiował na Wydziale Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu w pracowni prof. Bazylego Wojtowicza i prof. Alfreda Wiśniewskiego, gdzie otrzymał dyplom w 1956 roku.Jego prace znajdują się w zbiorach, m.in. Narodowej Galerii Sztuki „Zachęta” w Warszawie, Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku.
Autor tablic pamiątkowych, rzeźb plenerowych i pomników, m.in. tablicy pamiątkowej Marii Konopnickiej w Kaliszu (1962); tablicy pamiątkowej Róży Luksemburg w Poznaniu (1966); Muzykantów i Spoczywającej w Kaliszu (1976); Łucznika w Poznaniu (1972); pomnika Harcerskiego przy ul. Bukowskiej w Poznaniu (1985); pomnika ku czci poległych w latach II Wojny Światowej w Parku Tadeusza Kościuszki w Gnieźnie (1985).
W 1982 roku wraz z Józefem Murlewskim zrekonstruował pomnik 15. Pułku Ułanów Poznańskich.
Otrzymał wiele nagród, m.in. II nagrodę w konkursie na pomnik Unii Telekomunikacyjnej w Genewie w 1966 oraz złoty medal na Biennale w Poznaniu w 1998 roku.
