Autor: Anna Rodzińska | Tytuł pracy: Radość | Data powstania: 2007 | Lokalizacja: Park Wilsona
W 1989 roku Anna Rodzińska wykonała ze spawanej blachy mosiężnej rzeźbę Radość, którą ustawiła w swoim ogrodzie wśród zieleni. Tam zobaczył ją kilkanaście lat później dyrektor poznańskiej Palmiarni Zbigniew Wągrowski. Forma ta zachwyciła go tak bardzo, że postanowił umieścić rzeźbę w przylegającym do Palmiarni Parku Wilsona. Artystka zgodziła się na realizację tego pomysłu pod warunkiem wykonania nie jednej, ale dwóch bliźniaczych form w trwałym i odpornym materiale, czyli brązie. Obiekty ustawiono w parku w 2007 roku, umieszczając je na niewysokich, kwadratowych cokołach, dzięki którym wystają ponad bujnie rosnącą w tej przestrzeni roślinność. Prace te wpisują się w cykl form roślinnych, które są jednym z ulubionych tematów Anny Rodzińskiej. Abstrakcyjne bryły rzeźb zbudowane są z dużych, prostych płaszczyzn tworzących dynamiczną formę przypominającą rozchylający się kielich kwiatu.
Anna Rodzińska-Iwiańska (ur. 1933 r. Wilno) – rzeźbiarka, specjalizująca się w rzeźbie plenerowej, pomnikowej, monumentalnej, małych formach rzeźbiarskich i medalierstwie. W latach 1952–1957 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu w pracowni prof. Bazylego Wojtowicza. Od 1955 do 1991 roku pracowała na macierzystej uczelni, najpierw na stanowisku asystenta, od 1967 roku adiunkta w I Katedrze Rzeźby, następnie profesora.
Brała udział w licznych wystawach w kraju i za granicą, m.in. w wystawie Rzeźba Polska 1945-1960 w CBWA Zachęta w Warszawie (1960); Ogólnopolskiej Wystawie Młodych w BWA w Krakowie (1966); w Ogólnopolskich Wystawach Rzeźby w CBWA Zachęta w Warszawie (1967, 1971); Rzeźba Drobnych Form w Berlinie (1974); Dzieła Współczesnych Artystek Polskich w Muzeum Narodowym w Poznaniu (1975); Plastyka poznańska – aktualne tendencje – panorama XXX-lecia w CBWA Zachęta w Warszawie (1975); I Biennale Małych Form Rzeźbiarskich w BWA w Poznaniu (1977); Wystawie Sztuki Polskiej w Darmstadt (1977); II Biennale Małych Form Rzeźbiarskich w BWA w Poznaniu (1979); Polska Rzeźba Współczesna w Bukareszcie (1979); Wystawa Polskiej Rzeźby Współczesnej – Małych Form w Paryżu (1979); Rzeźba Polska 1944 – 1984 w BWA Poznań (1984); Salonie Zimowym w Galerii ZAR w Warszawie (1988), Międzynarodowym Biennale Rzeźby w Poznaniu (2002, 2014); Międzynarodowym Triennale Rzeźby w Poznaniu (2009); Magia Przestrzeni w Galerii Profil, Centrum Kultury Zamek w Poznaniu (2014).
Jest autorką wielu rzeźb plenerowych, pomnikowych, płaskorzeźb, m.in. Pomnika Bohaterów Walki o Polskość w Międzyrzeczu (1966); rzeźby Rodzina w Lesznie (1979-79), Pomnika Armii Poznań (1982); rzeźby Radość w Parku Wilsona w Poznaniu; płaskorzeźby w klasztorze Karmelitanek Bosych w Poznaniu (1988); rzeźby Rodzina II w Poznaniu (1990); płaskorzeźby dla Hospicjum w Konstancinie (2000); rzeźby Leżąca w słońcu w Poznaniu (2018).
Laureatka wielu nagród i wyróżnień, m.in. wyróżnienia w konkursie na pomnik Braterstwa Broni w Zielonej Górze (1962); Nagrody indywidualnej Ministra Kultury i Sztuki za szczególne osiągnięcia w dziedzinie artystycznej i dydaktyczno-wychowawczej I stopnia (1972); Nagrody Indywidualnej Ministra Kultury i Sztuki za wybitne osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne II stopnia (1977); I nagrody w konkursie na Pomnik Armii Poznań (1987); Nagrody indywidualnej II stopnia Ministra Obrony Narodowej za Pomnik Armii Poznań (1983), Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski (1985); Nagrody Indywidualnej Ministra Kultury i Sztuki za wybitne osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne I stopnia (1991); Krzyża Kawalerskiego Orderu Św. Stanisława (2010); Statuetki Złotego Hipolita (2012).
