Autor: Delfina Szczerbal-Jaźwińska | Tytuł pracy: Grupa dzieci | Lokalizacja: ul. Raszyńska 14
W twórczości Delfiny Szczerbal-Jaźwińskiej bardzo często pojawiały się postaci kobiet, dzieci i zwierząt. Artystka zazwyczaj wykonywała swoje prace (także rzeźby plenerowe), w technikach ceramicznych, dlatego wiele z nich uległo destrukcji na przestrzeni lat i zniknęło. Jednym z niewielu zachowanych obiektów tego typu jest para dzieci leżących wśród zieleni przed blokiem na ul. Raszyńskiej 14 w Poznaniu. Mają one charakterystyczne twarze i miękko opracowane sylwetki. Artystka często posługiwała się figuracją, nieznacznie deformując przedstawiane postaci. Podkreślała linie krągłości bioder i biustu, w specyficzny sposób opracowywała włosy i twarze portretowanych kobiet i dzieci. Mają one duże, wypukłe, migdałowate oczy, wydatne policzki i włosy upięte w fantazyjne, duże koki. W rzeźbie usytuowanej na ul. Raszyńskiej artystka zestawiła ze sobą dwie leżące sylwetki, większą, kobiecą, leżącą po lewej stronie i mniejszą, dziecięcą, o nieokreślonej płci, która usytuowana jest po stronie prawej. Postaci łączy intymna, bliska relacja, którą podkreśla ułożenie sylwetek w pozycji horyzontalnej i zbliżenie do siebie ich twarzy. Można dostrzec analogię w ukształtowaniu i ułożeniu ciał, sugerujące, że obie te postaci łączy rodzinna więź.
Delfina Szczerbal-Jaźwińska (ur. 1932 r. Lniano koło Bydgoszczy, zm. 2014 r. Poznań) – rzeźbiarka, specjalizująca się w małych formach rzeźbiarskich, rzeźbie plenerowej, ceramice oraz malarstwie. W latach 1955–1960 studiowała na Wydziale Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu w pracowni prof. Bazylego Wojtowicza, gdzie otrzymała dyplom w roku 1961. W latach 1964–1992 pracowała jako nauczycielka rzeźby w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu.
Autorka rzeźb plenerowych, m.in. rzeźb Ewa i Matka z dzieckiem w Poznaniu, rzeźb Pastuszek oraz Dwa psy w Szreniawie.
W 1986 roku otrzymała stypendium twórcze i wzięła udział w wystawie stypendystów ZAR-MKiS w Warszawie.
