Autor: Zuzanna Pawlicka | Tytuł pracy: Tańczące, 1979 | Fot: Jerzy Nowakowski, Zuzanna Pawlicka w swojej pracowni, lata 70
Tańczące Zuzanny Pawlickiej powstały w związku z propozycją zaprojektowania dziewięciu małych form rzeźbiarskich, jaką Spółdzielnia Mieszkaniowa Osiedle Młodych złożyła w marcu 1979 roku zespołowi siedmiu poznańskich rzeźbiarzy z okazji zbliżającego się Międzynarodowego Dnia Dziecka. Rzeźba Zuzanny Pawlickiej powstała jako jedna z pięciu zrealizowanych wówczas prac. Mierzące ok. dwóch metrów, syntetycznie opracowane trzy figury Tańczących, których inspiracją była postać bamberki, odlano z betonu i ustawiono na osiedlu Lecha. Autorka planowała, że pomaluje rzeźby wraz z mieszkańcami osiedla na trzy podstawowe kolory, żółty, czerwony i niebieski, ale ostatecznie aż do momentu zniszczenia, praca ta pozostała w swoim naturalnym kształcie.
Obiekt zniknął z osiedla już na początku lat 80. i jego los pozostaje do dzisiaj nieznany.
Zuzanna Pawlicka (ur. 1945 r. w Poznaniu) – rzeźbiarka, autorka rzeźb plenerowych i małych form rzeźbiarskich. Uprawia również rysunek oraz projektuje biżuterię unikatową.
W latach 1966–1972 artystka studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie uzyskała dyplom w Pracowni Rzeźby prof. Bazylego Wojtowicza. W latach 1975–1977 projektowała numizmaty na zlecenie Mennicy Państwowej. W latach 1993–2006 prowadziła Pracownię Rzeźby w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych oraz w Wyższej Szkole Sztuki Stosowanej w Poznaniu.
Brała udział w licznych wystawach zbiorowych m.in. w Polsce, Anglii, Austrii, Francji, Niemczech i Szwecji. Jej prace znajdują się w zbiorach m.in. Municipal Museum w Getyndze, w Muzeum Narodowym w Poznaniu oraz w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Artystka zaprojektowała Medal Młodej Sztuki, który od 1974 przyznawany jest młodym artystom przez redakcję poznańskiego dziennika „Głos Wielkopolski”. Prowadzi Pracownię Rzeźby w Wyższej Szkole Umiejętności Społecznych w Poznaniu.
