Autor: Józef Kaliszan | Tytuł pracy: Misie, 1979
Rzeźba Misie autorstwa Józefa Kaliszana powstała na zlecenie Spółdzielni Mieszkaniowej Osiedle Młodych, która w 1979 roku z okazji Międzynarodowego Dnia Dziecka, zwróciła się do Sekcji Rzeźby poznańskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków z prośbą o zaprojektowanie dziesięciu małych form rzeźbiarskich. Miały one stanąć na alei rzeźb znajdującej się na Osiedlu Lecha. Misie Kaliszana były jedną z pięciu zrealizowanych wówczas form rzeźbiarskich. Ponad dwumetrowy obiekt ze sztucznego kamienia ulokowano przed blokiem nr 21–30.
Syntetycznie opracowaną, masywną i zwartą bryłę rzeźby osadzono na niedużym cokole okrytym ceramicznymi płytkami w rudawym kolorze. Dolną część tworzy silnie zgeometryzowana forma przypominająca element architektoniczny naśladujący pień drzewa, który stosuje się w aranżacji przestrzeni dla dzikich zwierząt w ogrodach zoologicznych. Po nim wspinają się dwa niewielkie niedźwiadki wieńczące szczyt rzeźby. Artysta w charakterystyczny sposób opracował ich nachodzące na siebie sylwetki, stosując drobne, podłużne żłobienia. Niedawno, podobnie jak pozostałe obiekty zlokalizowane na alei rzeźb na osiedlu, rzeźbę przemalowano na rdzawo-czerwony kolor, maskując postępujące porastanie mchu, drobne spękania i wykruszenia.
Józef Kaliszan (ur. 1927 r. Wilczyn koło Szamotuł, zm. 2007 r. Poznań) – rzeźbiarz, grafik, malarz, scenograf. W latach 1945–1950 studiował w Szkole Sztuk Zdobniczych w Poznaniu (następnie przekształconej najpierw w Państwowy Instytut Sztuk Plastycznych, a w 1946 roku w Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych) na Wydziale Rzeźby i Sztuki Wnętrza w pracowni prof. Bazylego Wojtowicza, gdzie w 1950 roku uzyskał absolutorium w specjalności rzeźby architektonicznej.
Od 1950 do 1956 roku pracował jako asystent prof. Bazylego Wojtowicza na Wydziale Rzeźby PWSSP w Poznaniu. Współzałożyciel i członek grupy R-55. Jako scenograf współpracował z poznańskimi teatrami, uczestniczył także w odbudowie poznańskiej starówki.
Brał udział w wielu wystawach w kraju i za granicą, m.in. w wystawie 10 lat Ludowego Wojska Polskiego w Plastyce, CBWA Zachęta w Warszawie (1953); IV Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki, CBWA Zachęta w Warszawie(1954); wystawie w CBWA w klubie Międzynarodowej Prasy i Książki w Poznaniu (1957); ekspozycji Józef Kaliszan. Rzeźba w BWA w Poznaniu (1982). Brał udział w Biennale Małych Form Rzeźbiarskich w BWA w Poznaniu w roku 1981 i 1983. W roku 2017 przypomniano jego twórczość na wystawie Ślady niepamięci. Józef Kaliszan, która prezentowana była w Muzeum Historii Miasta Poznania.
Autor wielu rzeźb, pomników i tablic pamiątkowych, m.in. pomnika poświęconego poległym i pomordowanym harcerzom Staromiejskiej Dzielnicy Poznania 1918–1919, 1939–1945 na Cytadeli w Poznaniu (1974); tablicy upamiętniającej poległych w latach 1939-45 prawników wielkopolskich w Poznaniu (1975); Pomnika Ofiar obozu pracy dla Żydów na Stadionie Miejskim w Poznaniu (1983); tablicy poświęconej pamięci Pomordowanych Więźniów Hitlerowskiego Obozu Zagłady w Żabikowie (1985); tablicy upamiętniającej powołanie w dniu 8 grudnia 1939 r. Wojska Ochotniczego Ziem Zachodnich w Poznaniu (1985); rzeźby św. Józefa przed kościołem pw. św. Józefa w Kicinie (1985); popiersia Karola Marcinkowskiego w Collegium Maius w Poznaniu (1986); pomnika Karola Marcinkowskiego w Gnieźnie (1997).
