Autor: Józef Murlewski | Tytuł pracy: Skrzypaczka | Data powstania: 1970
Betonowa[1], realistyczna rzeźba przedstawiająca skrzypaczkę wpisuje się w rekreacyjno-rozrywkową funkcję parku, w którym zaprojektowano między innymi przewidziany dla czterech tysięcy widzów amfiteatr. Postać skrzypaczki nawiązuje do bogatego programu muzycznego, realizowanego tam już w 1970 roku, w każdą sobotę i niedzielę począwszy od czerwca aż do połowy września. Jak pisała Urszula Paul, urządzono wtedy czterdzieści imprez, w ramach których „z bogatym repertuarem wystąpili artyści Opery im. Stanisława Moniuszki, Operetki Poznańskiej, Teatru Polskiego, Filharmonii Poznańskiej, radziecki Zespół Pieśni i Tańca z Legnicy, Zespół Cygański Pieśni i Tańca «Roma», Zespół Pieśni i Tańca «Wielkopolska». Według kronikarki frekwencja podczas tych wydarzeń wynosiła każdorazowo od dwóch do pięciu tysięcy widzów[2].
O rzeźbie dyskutowali w 1971 roku recenzenci pleneru na łamach „Nurtu”. Według Bartłomieja Kurki „szkolnie poprawną rzeźbę” ratowała tylko matka-natura „maskując skutecznie dzieło krzakami[3]”. Skrzypaczki bronił jednak Jan Dahl, zaliczając na jej korzyść nie tylko trafną lokalizację, ale również „konsekwencję wertykalnego stylizowania postaci”[4].
Więcej o projekcie Park Przyjaźni.
Józef Murlewski (ur. 1911 r. Jutrosin, zm. 2003 r. Poznań) – rzeźbiarz, specjalizujący się w małych formach rzeźbiarskich, rzeźbie plenerowej, pomnikowej i medalierstwie. W latach 1928–1934 studiował w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu oraz w latach 1938–1939 w Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie.
Brał udział w licznych pracach konserwatorskich i renowacyjnych, m.in. przy rekonstrukcjach Odwachu, Pałacu Mielżyńskiego, rzeźby na szczycie gmachu Muzeum Narodowego w Poznaniu oraz kolumn romańskich w Strzelnie. Wraz z Benedyktem Kasznią zrekonstruował Pomnik 15. Pułku Ułanów Poznańskich (1982).
[1] Informacja z Biura Miejskiego Konserwatora Zabytków.
[2] U. Paul, Budowa Parku-Pomnika Braterstwa Broni i Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w latach 1964-70, „Kronika Miasta Poznania” 1972, nr 1.
[3] B. Kurka, Wykorzystana szansa?, „Nurt” 1971, nr 4 (72), s. 45-47.
[4] J. Dahl, Szyszak mambrnina czy miska balwierza?, „Nurt” 1971, nr 7(75), s.50-53.
