Andrzej Banachowicz, Ziarno. Epitafium życia, 2009, Park Cytadela
Rzeźba Ziarno – Epitafium Życia Andrzeja Banachowicza została odsłonięta w maju 2009 roku na terenie Parku Cytadela pomiędzy rozarium, a Muzeum Uzbrojenia. Obiekt powstał w ramach projektu Poznań miasto sztuki. Bryła Epitafium ma kształt powiększonego ziarna, które wykonano z jasnego piaskowca. Oplatają je czarne, masywne korale z gliny szamotowej pokrytej metalizującym szkliwem. Rzeźbę umieszczono na trójkątnym, granitowym cokole.
Praca porusza zagadnienia obecne od zawsze w twórczości artysty, wynikające z jego rozważań nad sensem ludzkiej egzystencji i istotą bytu. Wieloznaczne w swojej wymowie dzieło jest otwarte na wiele interpretacji. Ziarno w naszej kulturze jest symbolem życia i narodzin, ale połączenie go z epitafium, wpisuje je w kontekst rozważań tanatologicznych. Umożliwiając wzrost rośliny, ziarno ulega rozkładowi. Nie zawsze wiemy też, co z niego wyrośnie. Czasem obumiera, nie wydając żadnych plonów. Symbolizuje nieuchronne przemijanie i poddanie się naturalnemu cyklowi życia. Niektórym przywodzi na myśl przypowieść o siewcy.
Profuzja rozmaitych interpretacji, sprawia, że instalacja ta idealnie wpasowuje się w atmosferę Parku Cytadela. Niegdyś była ona polem bitwy, teraz spełnia głównie funkcje rekreacyjne, będąc miejscem, w którym mieszkańcy Poznania spędzają wolny czas.
Właścicielem rzeźby jest Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Poznaniu, a depozytariuszem Wielkopolskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych.
Andrzej Banachowicz (ur. w 1952 r. w Nowej Soli) – artysta uprawiający rzeźbę oraz tkaninę artystyczną, w swoich pracach rzeźbiarskich wykorzystujący materiały takie jak blacha, granit, ceramika czy szkło. W latach 1973–78 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie uzyskał dyplom w 1978 roku w Pracowni Projektowania Wystaw prof. Witolda Gyurkovicha oraz w Pracowni Rzeźby prof. Jana Berdyszaka. Od 1992 roku pełni funkcję Kierownika II Pracowni Tkaniny Artystycznej, a obecnie prowadzi X Pracownię Rzeźby na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. W 1997 roku otrzymał tytuł profesora. W latach 1996–1999 oraz 1999–2002 pełnił funkcję Prorektora ds. Artystyczno-Badawczych Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. W latach 1996–2002 był Ekspertem Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego przy Ministerstwie Kultury. Od 2013 roku członek Centralnej Komisji Do Spraw Stopni i Tytułów Naukowych. W 2008 roku, jako jedyny przedstawiciel Polski, brał udział Sympozjum Tapestry 2008: The Fine Art of Weaving w Kanberze (Australia).
Brał udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, m.in.: Formy w Formie, Galeria Architektów Forma, Szczecin (2017); Międzynarodowa Wystawa Malarstwa i Tkaniny Unikatowej Eko-Materia, Gdańsk (2017); VIII Biennale Sztuki 85 – Kontynuacja, CK Zamek, Poznań (2018); Ład i Ekspresja, Galeria Akademicka ATH, Bielsko-Biała (2019).
Artysta jest laureatem wielu nagród i wyróżnień, m.in: Brązowego Medalu na 7. Międzynarodowym Triennale Tkaniny – Centralne Muzeum Włókiennictwa, Łódź (1992); Złotego Krzyża Zasługi (2005); Nagrody I stopnia Rektora Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (2008); Statuetki na V Międzynarodowym Biennale Tkaniny i Malarstwa, Muzeum Miasta, Gdynia (2009); Złotego Medalu na III Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Struktury Powiązań – Transformacje, Pałac Sztuki, Kraków (2010); Srebrnego Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2013).
