Autor: Michał Gąsienica-Szostak | Tytuł pracy: Róża | Data powstania: 1970
Rzeźba Michała Gąsienicy-Szostaka stanowi wizualną dominantę i dopełnienie budowanego w latach 1970–1971 rosarium. Jego ukończenie było dla budowniczych parku najważniejszym zadaniem w 1970 roku – na potrzeby tej realizacji przeprowadzano społeczne zbiórki (w Poznaniu i Wielkopolsce zebrano 726 746 zł na zakup róż), przyjmowano róże od producentów z województwa poznańskiego, łódzkiego, zielonogórskiego, szczecińskiego i koszalińskiego (łącznie 4160 krzewów) oraz organizowano symboliczne sadzenie róż z udziałem przedstawicieli władz miejskich[1]. Jak odnotowała Urszula Paul, do końca grudnia wysadzono w tym miejscu 19290 krzewów róż w 242 odmianach[2].
Róża Gąsienicy-Szostaka znalazła uznanie recenzenta Magazynu „Nurt”, który pisał między innymi, że „rzeźba jest ciekawą transpozycją kwiatu róży na formy rzeźbiarskie”. Bartłomiej Kurka twierdził, że ilekroć ją ogląda ma „nieodparte skojarzenie z rzeźbą meksykańską”[3]. Wykonana z piaskowca Róża składa się z trzech części: w dolnej partii z trzech bloków kamiennych rzeźbiarz wykonał łodygę, w środkowej umieścił masywne kolce o kubistycznych formach, które zwieńczył kwiatem róży wykonanym z dwóch ciosów kamiennych o zaoblonych bokach[4].
Więcej o projekcie Park Przyjaźni.
Michał Gąsienica-Szostak (ur. 1936 r. Zakopane) – malarz, rzeźbiarz, specjalizujący się w rzeźbie w drewnie, rzeźbie monumentalnej i medalierstwie. Absolwent Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem (1956). Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, gdzie w 1961 roku uzyskał dyplom na Wydziale Rzeźby. Tam w latach 1961–1969 był asystentem w Pracowni Projektowania Rzeźbiarsko-Architektonicznego. W latach 1973–1977 pełnił funkcję dyrektora, a następnie do roku 1981 wicedyrektora Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem.
Autor m.in. pomnika Obrońców i Wyzwolicieli Gdyni 1939–1945 (wraz z Adamem Smolanym); pomnika Jana Heweliusza w Gdańsku (1973); pomnika Władysława hr. Zamoyskiego w Zakopanem (2003).
[1] U. Paul, Budowa Parku-Pomnika Braterstwa Broni i Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w latach 1964-70, „Kronika Miasta Poznania” 1972, nr 1, s. 181.
[2] Tamże.
[3] B. Kurka, Wykorzystana szansa?, „Nurt” 1971, nr 4 (72), s. 45-47.
[4] Informacja z Biura Miejskiego Konserwatora Zabytków.
