Autor: Roman Tarkowski | Tytuł pracy: Niedziela | Data powstania: 1970
Niedziela jest jedną z kilku rzeźb o lekkiej, zupełnie odpolitycznionej tematyce, dobrze wpisującą się w założenia przyjęte dla wypoczynkowej części Parku-Pomnika. Obok niezachowanej, ceramicznej Dziewczynki z kwiatkiem Delfiny Szczerbal-Jaźwińskiej, praca Tarkowskiego pełniła funkcję lokalnej dominanty wnętrza ogrodu kwiatów letnich. Według Grażyny Kodym-Kozaczko „tu plenerowa galeria w szczególny sposób dokumentuje dążenie realizatorów obiektu do stworzenia przestrzeni przyjaznej mieszkańcom, uwolnionej od nachalnej propagandy”[1].
Betonowa rzeźba Romana Tarkowskiego przedstawia zgeometryzowaną postać dziewczynki z przypominającym lamę zwierzęciem, którego nogi artysta wykonał z metalowych prętów. Oryginalnie w prawej ręce dziewczynki znajdował się wiatraczek, który niestety nie zachował się do dzisiaj[2]. Bardzo podobna realizacja tego samego autora znajduje się w Sanoku.
Więcej o projekcie Park Przyjaźni.
Roman Tarkowski (ur. 1912 r. Posada Jaćmierska, zm. 1999 r.) – rzeźbiarz, specjalizujący się w rzeźbie plenerowej, portretowej, małych formach rzeźbiarskich i medalierstwie. W latach 30. studiował w Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie w pracowni prof. Jana Szczepkowskiego, a od 1937 roku na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni prof. Xawerego Dunikowskiego. Dyplom na Wydziale Rzeźby uzyskał dopiero po zakończeniu wojny, w 1956 roku. Od 1947 do 1982 roku pracował w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie.
Był autorem książki Metodyka nauczania rzeźby w liceum sztuk plastycznych wydanej w 1977 roku w Warszawie. W 1992 roku opublikował zbiór Kartki ze wspomnień.
Brał udział w licznych wystawach, m.in. w I Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w Warszawie (1950), 10 Lat Ludowego Wojska Polskiego w Plastyce w Warszawie (1953); IV Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w Warszawie (1954); Salonie Jesiennym TPSP w Krakowie (1958); Ogólnopolskiej Wystawie Młodego Malarstwa, Rzeźby i Grafiki w Sopocie (1959); wystawie Rzeźba Polska 1945–60 w Warszawie (1960); Polskie dzieło plastyczne w XV-lecie PRL. Wystawa rzeźby w Muzeum Narodowym w Warszawie (1961/1962); w wystawie Roman Tarkowski, rzeźba w CBWA Zachęta w Warszawie (1980).
Autor rzeźb plenerowych, tablic pamiątkowych i pomników, m.in. rzeźby Woje w Sanoku (1975); rzeźby Diana z sarenką w Sanoku; tablicy upamiętniającej Grzegorza z Sanoka w Sanoku (1977) i Józefa Stachowicza w Jaćmierzu (1991).
Laureat licznych nagród i wyróżnień w konkursach na pomniki i wystawy. Uhonorowany m.in. Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955); Złotą Odznaką Miasta Krakowa (1965); Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972); Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1976).
[1] G. Kodym-Kozaczko, Poznański Central-Park. Park-Pomnik Braterstwa Broni i Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, „Kronika Miasta Poznania” 2011, nr 4, s. 225.
[2] Informacja z Biura Miejskiego Konserwatora Zabytków w Poznaniu.
